کودکی آقا سینا

به پایان دوره پیش دبستانی سینا رسیدیم. امروز جشن پایان سال پیش دبستان سینا بود. این جشن با برنامه های قبلی خیلی فرق داشت بچه ها دیگه همدیگرو می شناختن  کلی با هم دوست شده بودند  از سر و کول هم بالا می رفتند همدیگرو با اسم و فامیل صدا می کردن پر از انرژی بودند خلاصه برنامه تموم شد و بعد از خداحافظی اومدیم بیرون اما آقا سینای با محبت و احساساتیه ما زد زیر گریه که دلم برای خانم خیاطی تنگ می شه من دیگه نمی بینمش به قدری با احساس و غمناک گریه می  کرد که اشک منم در اومد. می تونستم احساسشو درک کنم و خیلی سخته... کلی براش توضیح دادم که همیشه همینه هرسال با معلم های سال قبلت باید خداحافظی  کنی ممکنه دیگه سال بعدش نبینیش و...

دیشب که داشتم کیف مدرسه سینا رو مرتب می کردم و اضافه های کیفشو دور می ریختم یه برگه دیدم خواستم بندازم دور دیدم یه نقاشی بامزه کشیده یه نونوایی   گفتم چه خوب شد نگاه کردم. براش تاریخ زدم و نگش داشتم   ...

معملمان عزیز روزتان مبارک آقا سینا امروز تو مدرسه جشن روز معلم داشتند به خاطر همین شب قبلش تصمیم گرفته بود برای معلمشون یه کارت تبریک درست کنه. خودش شروع کرد با مقوا و روبان و نقاشی این کارتو درست کرد و با چه حوصله و پشتکاری در حالی که دیر وقت بود و باید می خوابید. حتی نوشته روش هم راضی نشد من بنویسم گفتم خودم میخوام بنویسم  و تاکید داشت روبانش باید قرمز باشه. ...

دوره ارف سینا هم داره تموم می شه و از اونجایی که فارغ التحصیل می شن و باید سازشونو انتخاب کنن براشون دوره های سازشناسی می ذارن و تا پایان ترم باید به نتیجه قطعی برسن. سینا از قبل از اینکه بره کلاس موسیقی همیشه می گفت گیتار. ولی یکشنبه بعد از اینکه از جلسه آشنایی با سازها بیرون اومد در حالی که یه بروشور هم دستش بود با صدای بلند گفت مامان من سازمو انتخاب کردم ... تار چی شد تو که می گفتی گیتار ؟!! گفت آخه من صداشو نشنیده بودم صدای تار خیلی قشنگنتره و در مورد هر سازی ازش می پرسیدم با یه دلیل منطقی رد می کرد. من خودم که پیانو دوست داشتم  بهش گفتم پس پیانو چی صداش خوب نبود؟!! می گه نه مامان من ایرانی هستم ایران زندگی می...